In de kerstvakantie gingen we samen naar de voorstelling van Rupsje Nooitgenoeg in het theater. Voor Felix en mij de eerste keer om naar een kindervoorstelling te gaan. De boeken van Eric Carle zijn hier thuis letterlijk versleten. Zo ontbreekt inmiddels de achterkant van Het eenzame vuurvliegje en mist het boek van Rupsje Nooitgenoeg de laatste pagina met de vlinder. Dus toen ik zag dat Rupsje Nooitgenoeg in het theater kwam, kon ik het niet laten om kaartjes te kopen.

Wachten in de gang

We kwamen meteen in een lange rij vol met papa’s en mama’s die met hun zoontje of dochtertje stonden te wachten totdat ze de zaal in mochten. Gelukkig hadden we kaartjes en konden we vrij snel naar binnen. Op het podium stonden twee boeken klaar van Eric Carl. Dat zorgde natuurlijk al voor veel vragen en nieuwsgierigheid.

De voorstelling

In totaal kwamen er vier verschillende verhalen aan bod. De voorstelling begon het Blauwe Paard. Een schilder schilderde met verschillende kleuren de dieren op een schilderdoek en vervolgens kwam het dier tot leven. De dieren ‘liepen’ over het podium. Felix vond dit gedeelte wel een beetje spannend, zeker toen de leeuw verscheen. Na 15 minuten vond hij het allemaal wel weer mooi geweest en zei hij: Ik heb genoeg. Gelukkig kon ik hem nog overtuigen dat Rupsje Nooitgenoeg toch ook echt voorbij zou komen. Vervolgens keek hij op mijn schoot de voorstelling verder.

Als tweede verhaal kwam Vader Zeepaard. Een zeepaard die moet zorgen voor de eitjes van het vrouwtje, zodat de baby’tjes geboren kunnen worden. Het leuke vond ik dat er ook meer zeedieren voorbij kwamen die net als vader zeepaard voor de eitjes moeten zorgen.

Het derde verhaal ging over het Eenzame Vuurvliegje. Dit verhaal kende Felix ook en dit vond hij erg leuk. Hoewel Felix wel van mening was dat de vuurvliegjes overdag moesten vliegen, aangezien ze niks konden zien in het donker. Want toen de lampen in de zaal uit gingen om de nacht na te bootsen, bleef hij zeggen: ‘Het licht is uit dat moet weer aan’. Dit vond ik natuurlijk erg vermakelijk.

Als vierde en laatste verhaal kwam Rupsje Nooitgenoeg. Het rupsje brak uit zijn eitje op het blad. Dit zorgde voor een leuk verrassingseffect. Alle kinderen vonden het prachtig en ook Felix sprong enthousiast op en liet een kreet ontsnappen.

Een kleurrijke decor

Het decor van de voorstelling vond ik prachtig. Goed gemaakt en echt in de kleuren van Eric Carl. Zoals je hierboven op de foto’s ziet waren de dieren erg groot. Bij het verhaal van het Blauwe paard, liepen de dieren over het podium. Hier was ik ook van onder de indruk. De verhalen werden rustig verteld en de bewegingen waren goed te volgen.

Aanrader?

Ik denk dat de voorstelling zeker een aanrader is. In totaal duurde hij 50 minuten en ik denk dat de lengte goed is. Toch vraag ik me af of het geheel niet te spannend is voor een kindje van 2 jaar. Ook vond ik het jammer dat dat Rupsje Nooitgenoeg helemaal aan het einde van de voorstelling kwam, maar het resulteerde in een super blije peuter. Felix liep helemaal enthousiast de zaal uit, omdat hij de rups had herkend.

Wil je ook met jouw kroost naar deze voorstelling van Rupsje Nooitgenoeg? Bestel dan je kaarten hier.

Bewaar deze post op Pinterest: